Wyposażenie zimowe

W okresie od 1 listopada do 31 marca wszystkie pojazdy silnikowe korzystające z dróg są zobowiązane do posiadania opon zimowych, pod warunkiem, że na drodze jest ciągła warstwa śniegu, lodu lub błoto pośniegowe, albo w przypadku, gdy na podstawie prognoz pogody można zakładać, że taka sytuacja nastąpi w czasie, gdy pojazd będzie znajdował się na drodze. Obowiązują również znaki drogowe „Wyposażenie zimowe“. Tam, gdzie znajduje się znak drogowy, pojazd musi mieć opony zimowe nawet przy dobrych warunkach pogodowych.  

Co oznacza znak drogowy „Wyposażenie zimowe“?

Znaki drogowe „Wyposażenie zimowe“ i „Wyposażenie zimowe-koniec“ to znaki drogowe wyznaczające odcinki dróg, na których pojazd kategorii M i N musi być wyposażony w ogumienie zimowe we wszystkich warunkach klimatycznych, czyli nie tylko w przypadku, gdy na drodze znajduje się ciągła warstwa śniegu, lodu lub błoto pośniegowe albo gdy ze względu na warunki pogodowe takie zjawiska można przewidzieć.  

Jakie opony są uważane za zimowe

Za opony zimowe uważane są opony, które mają z boku zaznaczone oznakowanie M+S (M-S, M/S, M&S, MS), ewentualnie symbol szczytu górskiego i płatka śniegu na bocznej stronie opony. Głębokość bieżnika głównych rowków bieżnika opony musi wynosić co najmniej 4 mm na wszystkich kołach (w pojazdach do 3 500 kg), lub co najmniej 6 mm na wszystkich kołach napędowych (w pojazdach powyżej 3 500 kg).

Stosowanie opon z antypoślizgowymi grotami jest zabronione.